• باشگاه کوهنوردی همنوردان پایتخت

    دارای مجوز رسمی از اداره کل ورزش و جوانان استان

  • باشگاه همنوردان پایتخت

    با مجوز رسمی وزارت ورزش و جوانان

گزارش قله سرکچال

فهرست مطالب

به نام خدا

گزارش برنامه قله سرکچال باشگاه همنوردان پایتخت (1402/10/29)

سرپرست: آقای نادر رهنما
مربیان: آقای مهرداد موئیدی،آقای رهنما
راهنما و‌کمک سرپرست:آقای علی ابراهیمی
کمک سرپرستان: آقای علی مسلمی،آقای محمد خوشنامی کمک های اولیه:خانم مسلمی،آقای رهنما
پشتیبانی برنامه :آقای سعید علمایی
تمهیدات و تجهیزات قبل و بعد از برنامه بررسی سیستم برنامه هواشناسی از سایتهای مونتین فورکتس اسنوفورکتس وسیستم آنلاین ماهواره ویندی تجهیزات جهت ایمن برنامه شامل: ۴عدد بیل برف آره برف میل سونداژ ۴عدد کلنگ در مجموع ۱۲ عدد در تیم کپسول اکسیژن ۲ عدد دستگاه اکسیمتر ۲عدد سیستم ناوبری جی پی اس و نرم افزار طناب ۲۰متری ۲ حلقه و تعداد طناب انفرادی
وضعیت آنتن دهی مبایل: در اکثر مناطق آنتن هست.
وضعیت آب: در ابتدای مسیر در روستا،گوسفند سرا،پناهگاه اب موجود است
وضعیت جغرافیائی: سرکچال یک به همراه دو قله چهار هزار متری غربی آن ( سرکچال دو و سرکچال سه) بر روی یک خط‌الرأس شرقی، غربی قرار دارد که در منتهی‌الیه شرقی آن از طریق گردنه مرتفع 4020 متری ورزا به قله برج متصل می‌شود و از سایر جهات به دره‌های شمالی آن یعنی دریوک و از جنوب به دره شمشک و لالون و فقط از طریق قله 3400 متری میان لالون به قله روته و از طریق گردنه جنوبی لجنی نیز به قله 3350 متری پی ناسوم و آبک متصل می‌گردد. شانه شرقی قله به ارتفاع تقریبی 4050 متر پس از تشکیل 2 قله مرتفع دیگر از طریق یالی گرده مانند و پرشیب به دره لالون محدود می‌شود.
مهم‌ترین مسیرهای صعود به قله:
1- مسیر غربی: گردنه دیزین – قله کلون بستک – خط‌الرأس سرکچال – قلل سرکچال 3 و 2 و در آخر قله سرکچال1
2- مسیر شرقی: روستای لالون- قله شانه شرقی – قله سرکچال1
3- مسیر جنوب غربی (لجنی): روستای سپیدستون – پناهگاه لجنی – قلل سرکچال 3، 2 و 1
وجود پناهگاه و جان‌پناه: پناهگاه لجنی در مسیر صعود قله سرکچال (جنوب غربی) قرار دارد. این پناهگاه حدود ۲۰ نفر ظرفیت دارد و در سال ۶۴ توسط عده‌ای کوهنوردان بنا شده. فاصله پناهگاه از روستا حدود ۲ ساعت و تا قله سرکچال هم حدود ۲ ساعت است. نوع و ساختار سنگی منطقه: ساختار سنگی این منطقه مثل سایر مناطق البرز گرانیتی می‌باشد. جاده دسترسی به مبدأ صعود از جبهه جنوب غربی: برای رسیدن به روستای سپیدستون با فاصله تقریبی 40 کیلومتر از تهران، باید در جاده لشگرک به سمت فشم، میگون و سپس شمشک گذر کرد و به روستای سپیدستان رسید. روستاهای اطراف: غرب: شمشک، سپیدستون شرق: لالون، زایگان جنوب: روته، فشم چشم‌انداز قله: شمال: قلل برج، خلنو، دال کولی و خط‌الرأس هرزه کوه شمال شرقی: قلل جانستون، خرسنگ و خاتون بارگاه جنوب شرقی: قلل کاسونک، شیورکش، پیرزنکلوم، مهرچال و دماوند جنوب: قله روته جنوب غربی: قلل آبک، سیچال، توچال و خط‌الرأس توچال غرب: قله کلون بستک شمال غربی: منطقه علم‌کوه
وضعیت قله در زمستان: زمستان منطقه شمشک سردسیر، و طوفانی می‌باشد. خط‌الرأس به لحاظ قرار گرفتن در جریان شدید طوفان دره‌های دریوک در شمال و شمشک در جنوب دارای هوای غالباً طوفانی است. بهمن مسیرهای دهلیز مانند و سینه‌کش‌های اطراف قلل سه‌گانه را به‌طور دائم تهدید می‌کند و نقاب‌های برفی خطرناک سراسر خط‌الرأس شرقی، غربی از سرکچال تا کلون بستک را می‌پوشاند. پناهگاه لجنی به عنوان نقطه‌ای امیدوار کننده و حامی نیرومندی می‌توان در استقرار زمستانی گروه برای صعود سرکچال بسیار مؤثر باشد. در زمستان برای رسیدن به این پناهگاه می‌باید از طریق یال بلندی که در امتداد دره لجنی به سمت پناهگاه قرار دارد استفاده شود، چرا که درون دره‌های اطراف یال به واسطه حجم فوق‌العاده برف (در حدود 1 متر یا بیشتر) با برف‌کوبی سنگین و خطر ریزش بهمن از دامنه‌های جنوبی سرکچال و بند بزرگ توأم می‌باشد.
بهترین زمان صعود: از جمله مناسب‌ترین ماه‌ها برای صعود سرکچال باید از تیرماه به لحاظ تنوع رنگ کوه‌ها و عکس‌برداری و مهرماه یکی از زیباترین فصول صعود به این قله نام برد.
 شرح برنامه با هماهنگی سرپرست محترم و اطلاع رسانی برنامه حضور ۲۷ نفر از اعضای باشگاه قطعی شد و هماهنگی‌های لازم جهت حرکت در ساعت ۵ بامداد روز جمعه ۲۹ دی ماه ۱۴۰۲ از جنب پارکینگ ترمینال غرب به مقصد جاده لشکرک جاده فشم و روستای شمشک بالا آغاز شد و به روستای سفیدستان رسیدیم و ۷ صبح آماده صعود شدیم ویک ساعت بعد جهت کم کردن البسه توقف کوتاهی داشتیم وپس از دوساعت حرکت بر ارتفای ۳۲۰۰ متری به انتهای یال فرعی رسیدیم و جهت صبحانه توقف کردیم  بعد صبحانه با تغییر جهت به سمت شمال ارتفاع کم کرده به سمت پناهگاه لجنی حرکت کردیم و۱۱و۳۰ به پناهگاه لجنی رسیدیم و بعد توقف کوتاهی به سمت قله حرکت کردیم و بعد از مدت پیماش با هماهنگی سرپرست تعدادی از دوستان از ادامه صعود انصراف دادن وبه سمت پناهگاه برگشتن و با تعداد ۲۰ نفر از اعضا به مسیر ادامه دادیم تا به ارتفای ۳۹۰۰ رسیدیم و به علت کمبود وقت با هماهنگی سرپرست و راهنمای گروه از ادامه مسیر منصرف شدیم چون قطعا به تاریکی برمیخوردیم، و بعد از گرفتن چند تا عکس یادگاری به سمت پایین حرکت کردیم ودر نهایت ۵ بعداز ظهر به روستا رسیدیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *