به نام خدا
گزارش کامل صعود قله کلیمانجارو، سافاری (Kilimanjaro) -2024-بهمن ۱۴۰۲
کشور تانزانیا
کشور تانزانیا در شرق قاره آفریقا واقع شده است. دو کشور تانگانیکا و زنگبار در سال ۱۹۶۱ از بریتانیا اعلام استقلال کردند و در سال ۱۹۶۴ با یکدیگر ادغام شده و جمهور متحد تانگانیکا و زنگبار را تشکیل دادند و شش ماه بعد به جمهوری تانزانیا تغییر نام پیدا کرد. همسایگان شمالی تانزانیا، کنیا و اوگاندا؛ همسایگان جنوبی آن، رواندا، بوروندی و کنگو و همسایگان جنوبی آن زامبیا، مالاوی و موزامبیک است. هرچند دارالسلام هنوز پایتخت تجاری و مقر بسیاری از نهادهای حکومتی است، لکن پایتخت این کشور از سال ۱۹۹۶، از دارالسلام به دودوما انتقال یافت. در این کشور زبان رسمی وجود ندارد و هریک از اقوام با زبان بومی خود سخن می‌گویند. اما تا حدی زبان رسمی آن را می‌توان زبان سواحیلی دانست. همچنین زبان انگلیسی بعد از استقلال این کشور هنوز در برخی مسایل رسمی ادامه دارد. اسلام، مسیحیت و آیین‌های بومی سه دین اصلی این کشور هستند که هر کدام تقریبا یک سوم جمعیت کشور را به خود اختصاص داده‌اند. اقتصاد تانزانیا بر پایه کشاورزی استوار است. بیش از ۷۰ درصد مردم تانزانیا کشاورز هستند و از این راه زندگی می‌کنند. محصولات مهم کشاورزی قهوه، پنبه، چای، توتون و بادام هندی است. جالب این که در این کشور رانندگی از سمت چپ است.
هفت قله
اصطلاح هفت قله، به مرتفع‌ترین قلل هفت قاره زمین اطلاق می‌شود. این هفت قاره عبارت‌اند از: آسیا، آفریقا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، جنوبگان، اروپا و اقیانوسیه. با توجه به برخی اختلافات در تعیین حوزه جغرافیایی قاره‌ها، در خصوص تعیین هفت قله اختلاف نظرهایی وجود دارد.
لیست رینهولد مسنر در خصوص هفت قله عبارت است از:
آسیا: قله اورست با ارتفاع ۸۸۴۸ واقع در کشورهای نپال و چین
آمریکای جنوبی: آکانکاگوا با ارتفاع ۶۹۶۲ در مرز شیلی در کشور آرژانتین
آمریکای شمالی: دنالی با ارتفاع ۶۱۹۴ در قلب آلاسکا
آفریقا: کلیمانجارو با ارتفاع ۵۸۹۵ واقع در کشور تانزانیا و بلندترین کوه آزاد جهان
اروپا: البروس با ارتفاع ۵۶۴۲ در روسیه
جنوبگان: وینسون با ارتفاع ۴۸۹۷ در قطب جنوب
اقیانوسیه: پونکاک چایا با ارتفاع ۴۸۸۴
گزارش صعود به قله کلیمانجارو قبل از سفر: برای ورود به قاره آفریقا واکسن تب زرد الزامی است. همچنین استعمال قرص‌های ضد مالاریا را می‌بایست از دوهفته قبل سفر شروع نمود. تهیه این قرص‌ها با استفاده از پاسپورت امکان‌پذیر است. همچنین قبل از سفر لیست لوازم مورد نیاز در اختیار شرکت‌کنندگان قرار داده شد که از آن بین می‌توان به دستکش و کت پر اشاره کرد. با توجه به این که کیسه‌بارها را باربرها حمل می‌کنند باید توجه نمود سقف مجاز وزن هر کیسه بار حدودا ۱۵ کیلوگرم است. با توجه به احتمال بارش، برای جلوگیری از خیس شدن تجهیزات، توصیه شد تمامی وسایل در نایلون‌های مجزا قرار گرفته و سپس در کیسه‌بار جا ساز شوند.مسیرهای صعود: قله کلیمانجارو ۹ مسیر صعود دارد که ۵ مسیر مارانگو، ماچامه، رونگایی، لماشا و موکا از بقیه معروف‌تر هستند. این مسیرها هر کدام بین ۵ تا ۹ روز به طول می‌انجامند. کوتاه‌ترین مسیر، مسیر مارانگو است. همچنین تنها در این مسیر امکان استفاده از لوژهای چوبی پارک ملی کلیمانجارو وجود دارد. لذا این مسیر برای صعود انتخاب شد.
روز اول (پنجشنبه ۱۹ بهمن۱۴۰۲): حرکت از تهران به سمت تانزانیا حدود ساعت ۷ شب محل قرار اعضای منتخب در فرودگاه امام خمینی بود. پس از عبور از گیت، معارفه همنوردان انجام شد. پرواز به سمت دوحه ساعت ۱۰:۳۰ انجام شد و ساعت ۱۲ بامداد به وقت محلی، هواپیما در دوحه استقرار یافت. پس از آن ساعت ۲ بامداد پرواز به سمت آفریقا و کلیمانجارو بود روز دوم: ساعت ۸ صبح به مقصد رسیدیم. شایان ذکر است وقت محلی دوحه و کلیمانجارو یکسان و با ایران نیم ساعت اختلاف داشت. با توجه به حذف ویزای فرودگاهی تانزانیا برای ایرانیان از دو سال قبل، مجوزهای ویزا از قبل اخذ شده بود و انجام امورات مربوط به تایید ویزا حدودا یک ساعت در فرودگاه کلیمانجارو به طول انجامید. از فرودگاه تا هتل که در شهر موشی واقع شده بود یک ساعتی طول کشید. پس از استقرار در هتل و مشخص شدن اتاق‌ها، همنوردان جهت تبدیل پول به صرافی مراجعه نمودند. هر ۱۰۰ دلار معادل ۲۳۰،۰۰۰ شیلینگ تانزانیا بود. ساعت ۲۰ آن شب، سرپرست تانزانیایی به نام جانسون و تونی و تامی ، تمامی تجهیزات همنوردان را چک نموده و در صورت نقص در تجهیزات اجازه صعود نمی‌دادند. ساعت ۲۰ نیز جلسه‌ای در هتل تشکیل و جزییات صعود برای همنوردان تشریح شد. برای تیم ۲۲ نفره، تیم همراه ۴۰ نفر شامل سرپرست، راهنما، گایدهای مدرک دار،آشپز و باربر بودند که در تمامی مسیر ما را همراهی نمودند.
روز سوم: دروازه مارانگو – کمپ ماندارا پس از صرف صبحانه، ساعت۱۰ به سمت پارک ملی کلیمانجارو حرکت کردیم. فاصله از هتل تا پارک ملی حدودا ۱:۱۵ بود. در دروازه مارانگو پس از صرف ناهار (سیب‌زمینی و مرغ سرخ کرده ماکارانی ومیوه استوایی)، به محل پذیرش مراجعه شد. (مهم: در تمامی وعده‌های غذایی میوه نیز سرو می‌شد) در پارک ملی وای فای موجود بود و همنوردان آخرین ارتباط با دنیای مجازی را قبل از صعود برقرار نمودند. نکته قابل توجه این که هم در ابتدای صعود و هم در تمامی کمپ‌ها هنگام ورود باید مشخصات صعودکنندگان در قسمت پذیرش ثبت گردد. ارتفاع دروازه مارانگو ۱۸۷۹ متر بود و ساعت ۱۳ حرکت به سمت کمپ ماندارا در ارتفاع ۲۷۲۰ متر آغاز شد. مسیر روز اول کاملا جنگلی با درختان متراکم بود. شیب مسیر بسیار ملایم و مسافت این پیمایش ۸ کیلومتر بود. ساعت ۱۷ تیم در کمپ ماندارا استقرار یافت و همنوردان پس از ثبت مشخصات به استراحت پرداختند. همواره در ابتدای ورود به کمپ‌ها، تیم همراه با آب گرم پذیرای دوستان بودند. شب هنگام نیز سرپرست تیم، ضربان قلب، درصد اکسیژن و میزان آب مصرفی کلیه همنوردان را مورد بررسی قرار می‌دادند. این بررسی‌ها هر شب و در تمامی کمپ‌ها انجام می‌شد. در تمامی کمپ‌ها سرویس بهداشتی فرنگی و غیرفرنگی موجود بوده و از لحاظ آب نیز مشکلی وجود ندارد. قابل ذکر است با توجه به حضور افراد گیاهخوار در تیم، دو نوع غذا توسط تیم آفریقایی سرو می‌شد.
روز چهارم: کمپ ماندارا – کمپ هورومبو در این روز پس از بیدارباش در ساعت ۶:۳۰ و صرف صبحانه در ساعت ۷، تیم در ساعت ۸:۳۰ حرکت خود را از کمپ ماندارا به سمت کمپ هورومبو به ارتفاع ۳۷۲۰ آغاز نمود. حدودا یک ساعت ابتدای مسیر مانند روز قبل جنگلی بود اما به مرور از تراکم درختان کاسته شده و محیط به شکل علفزار درآمد. در بین راه قله ماونزی در سمت راست رویت شد که ارتفاع آن ۵۱۴۹ متر بود و مسیر صعود آن کمی فنی بود. ساعت ۱۴ پیمایش این روز پس از طی ۱۱ کیلومتر به پایان رسید. مشابه روز قبل، فرآیند ثبت مشخصات همنوردان، سپس تیم و شرکت ما در رستوران کمپ برای نهار آماده شدیم و شب هم جهت صرف شام (برنج و ماهی و خوراک سبزیجات) و انجام چک‌های پزشکی انجام شد.
روز پنجم: کمپ هورومبو – کمپ کیبو در این روز پس از بیدارباش در ساعت ۶:۳۰ و صرف صبحانه در ساعت ۷، تیم در ساعت ۸:۲۰ حرکت خود را از کمپ هورومبو به سمت کمپ کیبو به ارتفاع ۴۷۲۰ آغاز نمود. حدودا یکی دو ساعت ابتدای مسیر پوشش گیاهی به صورت علفزار بود و پس از آن محیط کاملا فاقد پوشش گیاهی بود. تیم در ساعت ۱۰:۱۵ استراحت کوتاهی در ارتفاع ۴۰۸۰ متر داشت و جالب این که در آن جا، محل فرود هلیکوپتر نیز وجود داشت. البته در کمپ کیبو نیز قابلیت فرود هلیکوپتر وجود دارد. ساعت ۱۴:۱۰ تیم پس از پیمایش ۹ کیلومتری وارد کمپ کیبو شد. البته در این کمپ، کیفیت لوژها مانند کمپ‌های قبلی نبود. در کمپ‌های قبل لوژها ۴ تخته اما در اینجا هر لوژ ۱۰ تخت داشت. پس از صرف ناهار (خوراک سبزیجات و میوه‌جات شامل موزو سیب‌زمینی، هویج و …)، همنوردان به منظور هم‌هوایی به قدم زدن در اطراف کمپ پرداختند. ساعت ۲۱ شام (ماکارونی با سس و سوپ جو و قارچ) سرو شد و پس از آن همنوردان مجدد به استراحت پرداختند. پس از آن ساعت ۱۲ شب حرکت به سمت قله آغاز شد.
روز ششم: صعود قله و بازگشت به کمپ هورومبو قابل توجه این که راهنماها وظیفه حمل کوله‌پشتی افراد را بر عهده ندارند اما با دادن مبلغ کمی انعام مجزا، می‌توان حمل کوله‌پشتی را نیز به آنان واگذار نمود. پیمایش روز قله با سرقدمی آقای رهنما و دیوید بود که با آرامش بسیار گام‌ها را طی می‌نمود. آن‌ها معتقدند تنها راه پیمایش این قله pole pole (حرکت آرام) است که تکیه کلامشان نیز هست. نهایتا تیم پس از سه، چهار استراحت کوتاه، پس از پیمایش ۴ کیلومتر در ساعت ۶:۰۰صبح به قله اول (گیلمان) به ارتفاع ۵۶۸۵ رسید. همان‌طور که از میزان پیمایش مشخص است از کمپ کیبو تا قله اول شیب نسبتا زیاد بود. پس از آن با پیمایش ۲ کیلومتر و عبور از قله دوم (استلا) به ارتفاع ۵۷۵۶ متر، تمامی نفرات تیم در ساعت ۷:۴۵ دقیقه صبح به قله اصلی (اوهورو) یا همان کلیمانجارو به ارتفاع ۵۸۹۵ متر رسید. در طی پیمایش حدودا از ساعت ۳ صبح دمای احساسی پایین بود و همنوردان از دستکش و کت پر استفاده نمودند. پس از گرفتن عکس‌های یادگاری و کمی استراحت در قله دوم، تیم در ساعت ۱۲:۳۰ به کمپ کیبو بازگشت. ناگفته نماند حدودا نیمی از مسیر بین قله اول تا کمپ کیبو به صورت شن‌اسکی بود. در نهایت تیم پس از صرف ناهار و یک ساعتی استراحت، در ساعت ۱۵ حرکت به سمت هورومبو را آغاز نموده و تیم در ساعت ۱۹ در این کمپ مستقر شد.
پس از صعود قله و طی مسیر طولانی، همنوردان در این کمپ استراحت خوبی داشتند.
روز هفتم: کمپ هورومبو – دروازه مارانگو در این روز پس از صرف صبحانه، جشن صعود کوچکی توسط تیم آفریقایی با آوازخوانی و رقص سنتی برگزار شد. حدودا ساعت ۹ تیم حرکت خود را آغاز و با کمی استراحت در کمپ ماندارا، پس از پیمایش ۲۵ کیلومتر ساعت ۱۵ به دروازه مارانگو رسیدند. در نهایت پس از صرف ناهار عالی و‌مفصل گرم توسط تیم آشپزی ما در پارک ملی، تیم در ساعت ۱۹ در هتل مستقر شد. شایان ذکر است در این سفر علاوه بر هزینه سفر، پرداخت انعام به تیم آفریقایی نیز عرف است. پس از استقرار در محوطه پارک ملی، تیم همراه پرداخت و طی مراسمی، گواهینامه صعود توسط سرپرست و کمک سرپرستان آقای رهنما و‌خانم سارا انصاری اعطا شد.
توجه: با توجه به این که طی ۵ روز صعود امکان استحمام وجود ندارد ضروری است همنوردان به میزان کافی دستمال مرطوب و ژل آنتی‌باکتریال همراه داشته باشند.
روز هشتم: بازدید از حیات وحش تارانگیره روز هفتم سفر همنوردان سرشار از انرژی صعود قله، به بازدید از حیات وحش مانیارا پرداختند. در این پارک، حیواناتی از قبیل میمون و فیل وجود داشت. محل اقامت شب نیز لوژ بسیار زیبایی و رویایی نزدیکی پارک ملی گرونگرو در شهر کاراتو،بود. در ابتدای ورود به لوژ، دو نفر از کارکنان لوژ با حوله‌های مرطوب آب گرم پذیرای همنوردان بودند. رستوران هتل بسیار زیبا و شام بسیار لذیذ بود و شبی به یادماندنی برای همنوردان رقم خورد به گونه‌ای که تعدادی از همنوردان پیشنهاد دادند برنامه پارک ملی گرونگرو با اقامت در این لوژ جایگزین شود.
روز نهم: پارک ملی و حیات وحش گرونگرو پارک ملی گرونگرو از زیباترین حیات‌وحش‌های قاره آفریقا و به ویژه کشور تانزانیا است. این پارک ملی حدودا ۳ ساعت با شهر آروشا فاصله دارد. در ابتدای این پارک ملی مسیر جنگلی و جاده‌ها پرپیچ و خم است. پس از آن دشتی بسیار بزرگ نمودار می‌شود که زیستگاه گونه‌های متعدد جانوری از قبیل شیر، بوفالو، کرگدن،آهو، درنا، گوزن، گورخر و….. است. زیبایی مناظر طبیعی این پارک و گونه‌های جانوری آن وصف‌ناپذیر است. در ادامه پس از اتمام بازدید از حیات وحش، برنامه بازدید از قبیله ماسایی بود. در این برنامه رییس قبیله به معرفی مختصری از قبیله پرداخت. در ادامه افراد قبیله به آوازخوانی و اجرای مراسم سنتی پرداختند. توضیح این که در این مراسم مردان به قصد خودنمایی به بالا می‌پرند. پس از این بازدید، تیم به شهر آروشا راهی شد، و در هتل زیبا و‌رویایی دیگر مستقر شدند…
روز دهم: خرید سوغاتی و بازگشت به وطن شب آخر بالاخره نوبت به خرید سوغاتی رسید. با راهنمایی دو نفر از همنوردان که نسبت به بقیه چابک‌تر بودند مغازه مناسبی برای خرید چای و قهوه یافتیم که تمامی اعضای تیم از آنجا قهوه و چای با قیمت مناسب خرید نمودند. در ادامه رفتن به بازار سنتی ماسایی‌ها در برنامه بود. در آنجا نیز صنایع دستی زیبایی وجود داشت که همنوردان به خرید پرداختند. نکته قابل توجه این که در این بازار قیمت اولیه بسیار بالا است و با چانه‌زنی خرید با یک دهم قیمت اولیه نیز امکان‌پذیر است. پس از فرآیند خرید و جمع کردن کوله بار با ماشین میدل باس توریستی عالی راهی فرودگاه شدیم. پرواز ساعت ۹ صبح از فرودگاه کلیمانجارو بود. هواپیما یک ساعتی در فرودگاه دارالسلام توقف داشت و در نهایت ساعت ۱۱:۳۰ ظهر وارد دوحه شد. پس از ۱ ساعت توقف حرکت به سمت تهران بود و همنوردان در سلامت کامل ساعت ۹ شب وارد فرودگاه امام خمینی شدند.
جا دارد تشکری ویژه از اجرای بی نقص و‌زیبای این برنامه از سرپرستان و‌مدیران باشگاه خانم انصاری و آقای رهنما داشته باشیم.
به امید دیدارتان در برنامه های بعدی
